cok kotuyum butun dertler benim oldu babam beni gorunce kafasini egiyo sinirleniyo
annem ise benden nefret ediyo
ablam beni tanimiyo bile
neden mi
bilmiyorum ben ozurluyum yuruyemiyorum biraz sansim var ama oda olmuyo yuruyemiyorum cok az ve artik hayatta tutunucak dalim kalmadi umudum yok isyan ediyorum cok kotuyum butun dertler benim bisey solemeniz icin acmadim sadece icimi dokmek icin actim ama hicbisey ise yaramiyo
cok kotuyum bir gun gelir biyerden bisekilde kendimi oldururum falan die dusunmeee basladim bukadar mi olur yaa niye ben arkadaslardan ayri kaldim 13 yasimdan beri 6 yildir ozurluyum niye gezmek istedim die ve dustum ve ameliyatlar hastanelerden hastanelere okul bitti arkadaslarimdan uzak kaldim simdi anlatiolar bu oldu su oldu cok koyuyo
babam isyan edio seninle gurur duymuyorum dio utaniorum dio
napiim
soleyin sizce kurtulmanin yolu intar mi
yasamak mi gelicek dertleri beklemek mi nee soleyin
alıntı
