GELECEĞİNİ BİLİYORDUM
> Savasin en kanli gunlerinden biriydi. Asker en iyi arkadasinin
>az ileride, kanlar icinde yere dustugunu gördü. Ýnsanin basini bir
>saniye siperden cikaramayacagi gibi bir ates altindaydilar.
>
>
> Asker tegmenine kostu hemen:
> - Komutanim, bir kosu arkadasimi alip geleyim mi?
> "Delirdin mi?" der gibi bakti tegmen...
> - Gitmege degmez oglum, arkadasin delik desik olmus. Buyuk
>olasilikla ölmustur bile. Kendi hayatini da tehlikeye atma sakin!
>
> Ama asker o kadar israr etti ki, tegmen izin vermek zorunda
>kaldi.
>
> - Peki, dene bakalim!
>
>
> Asker yogun ates altinda firladi siperden ve mucize eseri,
>arkadasinin yanina kadar gitti, yarali arkadasini sirtlandigi gibi
>tasidi. Birlikte siperin icine yuvarlandilar.
>
>
> Tegmen kosup yaraliya bir goz atti ve nefes nefese bir kenara
>yikilmis askere döndu:
> - Sana hayatini tehlikeye atmaya degmez, dememis miydim! Bu
>zaten ölmus...
>
>
> - Degdi Komutanim, degdi! dedi asker.
> - Nasil degdi, arkadasin zaten ölmus, görmuyor musun?
> - Gene de degdi komutanim, cunku yanina vardigimda henuz
>yasiyordu...
>
> Ve onun son sözlerini duymak, dunyalara bedeldi benim icin...
>Ve, hickirarak, arkadasinin son sözlerini tekrarladi:
> "Gelecegini biliyordum!"
>
> GELECEGINI BILIYORDUM!
>
> Kalbimizde "arkadaslik" denilen bir mucize var. Nasil oldugunu,
>nasil basladigini bilemezsiniz. Ama bunun ozel bir armagan
>oldugunu,Allah'in bir lutfu oldugunu bilirsiniz.
>
> Gercekten de. Yuzunu arkadaslar nadide mucevherlerdirzu
>guldurup, basarmaniz icin cesaret verirler. Sizi dinlerler ve
>kalplerini acmaya hazirdirlar. Bugun arkadaslariniza, onlarla ne
>kadar ilgilendiginizi gosterin.
>Bu yaziyi arkadas olarak gordugunuz herkese gonderin.
alıntı
