Rustu Onur 1920-1942 yillari arasinda kisacik yasamina guzel siirler sigdirdi. Devrek'te dogdu. Hastalandigi icin liseyi bitiremedi.
20 yaşında başladığı "iyi şiir" yazma eylemini, 22 yaşında noktalayan Rüştü Onur, bir daha hiç unutulmadı.1940 dan 1942'ye değin güzel şiirler yazmış, 1942'de (1 Aralık 1942'yi 2 Aralık 1942'ye bağlayan gece ciğerlerinden fazla kan gelmesi nedeniyle boğularak) ölmüştü.
Olumunden sonra siirlerini ve diger yazilarini Salah Birsel 1956'da Rustu Onur adli bir kitapta topladi. Rustu Onur cok kisa yasadi ve hastaligi nedeniyle yasaminin cok kisa olacagini bilerek yasadi. Siirlerine bu duyguyu yansitti.
İtiraf
- I -
Size açabilmeliydim içimi
Geceler yalnız size.
Ve yüzüm kızarmadan
Çocukluğumun küçük aşklarını
Anlatabilmeliydim
Geceler yalnız size.
- II -
Benim de aşklarım oldu,
Ve alabildiğine günahlarım
Halbuki bir günah olmak istedim
Bütün ömrümce.
- III -
Anam,
Ben topaç çevirirken sokakta,
Benim güzel oğlum
Paşa olacak derdi...
Halbuki ben hala
Topaç çeviriyorum sokakta.
BENİ KAÇIR KAPTAN
Beni kaçır kaptan,
Bu küçük şehirden.
Çımacı olurum gemine
Hattâ kürek çekmek de gelir elimden
Akıntıya karşı.
HULASA
Ben ölsem be anacigim
Nem var ki sana kalacak
Ceketimi kasap alacak,
Pardösömü bakkal
Borcuma mahsuben...
Ya asklarim
Ya siirlerim ne olacak
Ya sen ele güne karsi
Nasil bakacaksin insan yüzüne
Hulasa anacigim
Ne ambarda darim
Ne evde karim var.
Çiplak dogurdun beni
Çiplak gidecegim
SAIR LEYLA SOKAGI
Payima düsen toprak parçasi
Senin de payina düser
Ayrilik gayrilik yok
Ölüm nefesinde nasil olsa
Amma henüz vakit erken
Daha gün
Karsi apartmanin balkonunda
Dur bakalim hele
Ben salata satayim
Sair Leyla Sokagi'nda
Sen gene kos
Bez fabrikasindaki
Tezgahinin basina
Ölüm içimde
Ölüm disimda
Ölüm talihsiz asimda
Ölüm kuru basimda
Teselli benim gözyasimda
